Tο Sylvia Ioannou Foundation διοργανώνει το τρίτο κατά σειρά Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριό του, με τίτλο «KNOWLEDGE IS POWER / Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ». Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου στη Λευκωσία, στις 2-4 Νοεμβρίου 2016, με την ευκαιρία των Εγκαινίων του Κέντρου Πληροφόρησης – Βιβλιοθήκης «Στέλιος Ιωάννου».

Βασικός στόχος του Συνεδρίου είναι η διερεύνηση των ιστορικών διαστάσεων και των διαδρομών της γνώσης που παραδίδεται μέσα από βιβλία και χάρτες, ξεκινώντας από τη σφαίρα των προσωπικών και ιδιωτικών πρωτοβουλιών για την κωδικοποίηση της γνώσης και προχωρώντας σε ζητήματα που σχετίζονται με τη δημόσια διάχυσή της, προς όφελος της επιστημονικής κοινότητας, αλλά και του ευρύτερου κοινού.

Το εργαστήριο Fitch σας προσκαλεί στην ετήσια διάλεξη στις 14 Νοεμβρίου 2016 από τον Δρ. Richard E. Jones, τον πρώτο διευθυντή του Εργαστηρίου, να γιορτάσουμε την 30^η επέτειο της σημαίνουσας δημοσίευσής του “Greek & Cypriot Pottery: a review of scientific studies” 

Ο οικισμός Πύλα-Κοκκινόκρεμμος στη νοτιοανατολική ακτή της Κύπρου ιδρύθηκε μόλις λίγες δεκαετίες πριν από την τελική εγκατάλειψή του στις αρχές του 12ου αιώνα, παρουσιάζοντας έτσι μία εξαιρετική περίπτωση προς μελέτη με σκοπό την εξερεύνηση του αντίκτυπου των λεγόμενων «χρόνων της κρίσης» στο νησί. Καθώς ο οικισμός δεν επανακατοικήθηκε ποτέ και η συνολική διάρκεια ζωής του αντιστοιχεί σε λιγότερα από πενήντα χρόνια, ο υλικός πολιτισμός της Πύλας μπορεί να θεωρηθεί μία κάψουλα χρόνου για την κρίσιμη φάση Υστεροκυπριακή ΙΙΓ-ΙΙΙΑ. Εξαιτίας της χρονικά περιορισμένης εγκατάστασης, της στρατηγικής της θέσης στην κορυφή ενός φυσικά οχυρωμένου λόφου και τον αναπάντεχα μεικτό χαρακτήρα του υλικού πολιτισμού διαφόρων εθνοτήτων – εισαγόμενη μυκηναϊκή, μινωική, σαρδηνική, χετιτική, χαναανική καθώς και τοπική κυπριακή κεραμική – η Πύλα έχει τραβήξει την προσοχή του ακαδημαϊκού χώρου και παίζει ζωτικό ρόλο στη συζήτηση για τις πιθανές μετακινήσεις πληθυσμών από το Αιγαίο  στην Κύπρο και την ανατολική Μεσόγειο κατά την προχωρημένη φάση της Εποχής του Χαλκού.
 
Το νέο ερευνητικό πρόγραμμα στην Πύλα, το οποίο άρχισε το 2014, αποτελεί μια συνεργασία ανάμεσα στα Πανεπιστήμια του Ghent/Leuven, της Louvain (Βέλγιο) και της Μεσογειακής Αρχαιολογικής Εταιρείας (Ελλάδα) και διευθυντές τους Joachim Bretschneider, Jan Driessen και Αθανασία Κάντα αντίστοιχα. Τρεις ανασκαφικές περίοδοι έχουν ήδη ολοκληρωθεί και αυτή η διάλεξη παρουσιάζει την ευκαιρία να δούμε παλαιά και νέα δεδομένα.

Recent research in the mini-archipelago to the southeast of Naxos (the ‘small Cyclades’) has highlighted the remarkable attraction and centrality from an early period of the island of Keros. This small and today uninhabited island was for decades one of the most enigmatic archaeological sites in Greece, the subject of varied speculation. Now systematic research has transformed our understanding of the site and revealed its central role in the Early Bronze Age Aegean (ca. 2750-2300), illuminating key questions of Greek prehistory. The identification of Keros as the world’s earliest maritime sanctuary rests on a detailed understanding of the ritual practices that created two remarkable ‘special deposits’ at Kavos at the west end of the island, made up of hundreds of fragmented marble sculptures and thousands of broken marble vessels and finewares. This lecture will describe excavations there in 2006-2008, surveys carried out in 2012-2013 and 2015, and a new excavation programme in the settlement at Dhaskalio that began in 2016. It will examine the role of Keros as a ‘centre of congregation’, a class of sites (like Stonehenge or Göbekli Tepe) acting as a regional centre for a dispersed population.

Η ανασκαφική έρευνα στο χώρο άρχισε το 2013 και συνεχίστηκε το 2015 και 2016. Η ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως οικοδομικά κατάλοιπα σε ελάχιστο βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, που ανήκουν σε οικοδόμημα που αναπτύσσεται γύρω από μία μεγάλη δεξαμενή διαστάσεων 10 x 14 μέτρων, που φαίνεται να είχε ουσιαστικό ρόλο στη χρήση του χώρου.
Από τη μέχρι σήμερα έρευνα  αποκαλύφθηκαν τρία δωμάτια ανισομερή μεταξύ τους που πιθανόν να σηματοδοτούν το ανατολικό άκρο του κτηρίου, καθώς και τέσσερα παράλληλα λαξεύματα στο φυσικό βράχο.
Αναμφισβήτητα, το σημαντικότερο εύρημα αποτελεί ψηφιδωτό δάπεδο, που καλύπτει μακρόστενη στοά διαστάσεων 26 x 4 μέτρων, νότια της δεξαμενής, και απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο. Η εικονική σκηνή περιλαμβάνει τέθριππα, στα οποία απεικονίζεται όρθιος ο ηνίοχος, τα οποία αγωνίζονται γύρω από τον εύριπο (spina). Κάθε άρμα συνοδεύεται από δύο επιγραφές με το όνομα του ηνίοχου και το όνομα του ενός από τα τέσσερα άλογα του τέθριππου. Στις δύο άκρες του εύριπου διακρίνονται η metae, δηλαδή τα σημεία στροφής των αρμάτων, οι οποίες αποδίδονται ως ένα κυκλικό βάθρο πάνω στο οποίο στηρίζονται τρεις κώνοι που απολήγουν σε ωό. Πάνω στον εύριπο απεικονίζονται επίσης δύο ζεύγη τριών κιόνων που απολήγουν σε τρία χάλκινα δελφίνια, από τα οποία ρέει νερό, διάφοροι ναΐσκοι και ο μηχανισμός μέτρησης των γύρων των αρμάτων. Ανάμεσα στα άρματα εμφανίζονται έφιπποι και πεζοί άνδρες.
Στο δυτικό άκρο της στοάς ήρθε στο φως πίνακας με κυκλικό μοτίβο πλοχμού μέσα στον οποίο ενσωματώνονται εννέα μετάλλια, οκτώ μετάλλια ανάμεσα στον πλοχμό και ένα στο κέντρο της σύνθεσης, που φέρουν προτομές γυναικείων μορφών. Παρόλο που το δάπεδο δεν έχει ακόμη συντηρηθεί και καθαριστεί από τα άλατα που καλύπτουν τα περισσότερα μετάλλια, μπορούμε ωστόσο να ταυτίσουμε τις μορφές με τις εννέα μούσες εφόσον η κάθε μία κρατά το σύμβολο της ιδιότητάς της.    
Η αποκάλυψη ολόκληρου του ψηφιδωτού δαπέδου και οι νέες παραστάσεις που εμφανίστηκαν επιβεβαιώνουν την χρονολόγηση του δαπέδου στον 4ο αιώνα μ.Χ. Το ψηφιδωτό εντυπωσιάζει με την θεματολογία του, που είναι μοναδική στην Κύπρο, αλλά και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του.

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων ανακοινώνει την διοργάνωση της πρώτης του Διημερίδας, στην οποία θα παρουσιαστεί το έργο και οι δραστηριότητες του Τμήματος. Στόχος της Διημερίδας είναι η ενημέρωση του κοινού και η προβολή του έργου που επιτελεί το Τμήμα Αρχαιοτήτων. Το πολύπλευρο έργο του Τμήματος αναδεικνύεται κυρίως μέσα από τις σημαντικές ανασκαφές, τη συντήρηση των Αρχαίων Μνημείων και του αρχαιολογικού υλικού αλλά και την ανάδειξη του πολιτιστικού μας πλούτου μέσω των μουσείων και των περιοδικών εκθέσεων. 
Οι ανακοινώσεις θα γίνουν στην ελληνική.

Abstract 
The University of Cambridge is fortunate to hold one of three major collections of Cypriot antiquities in the UK, a collection comprising over 1,000 artefacts spread across three University Museums (the majority of objects currently located in the Fitzwilliam Museum). The collection was first studied in 1996-7 by Prof. Vassos Karageorghis and the Fitzwilliam’s then Keeper of Antiquities, Dr Eleni Vassilika, and resulted in the current display of Cypriot Antiquities in the Fitzwilliam Museum.

However, the collection has not been holistically studied or published, despite it including some of the finest examples of ceramics, glass, bronzes and marble sculpture from prominent sites such as Salamis, Palaepaphos, Marion, Tamassos and Vounous. Moreover, both the Fitzwilliam’s Egyptian and Greek and Roman collections have recently been the subject of extensive research projects, engaging current research approaches to Classical and Egyptian Archaeology, this work heavily influencing the redisplay of both the Greek/ Roman and the Egyptian galleries.

Given the intensification of theoretical advances in the fields of Aegean and Cypriot Archaeology (paired with important developments in the field of Island Archaeology) and important new archaeological discoveries in Cyprus, the time is now ripe for a complete re-assessment of the Cambridge Cypriot collections. A recently established, 3- year research project on the Cambridge Cypriot material aims to address these advances and re-frame the material both in its original archaeological context, and in relation to Cyprus’s wider identity as a ‘big island’. Working collaboratively between conservation and curatorial staff, the project will build a body of research into the archeological context, material and technology, and condition of the Cypriot material. This project will ultimately ensure that the collection reflects the fundamental role the island played in trade across the Mediterranean region; the way its insularity shaped a unique cultural identity allowing indigenous cultural forms to be preserved and transmitted, whilst new ideas and external influences were assimilated.

This paper presents the material culture categories currently under study (EBA pottery from the Vounous excavations, Archaic terracottas from Salamis and EIA and Archaic metalware in our collections) as well as the early research results of this project, while addressing the question of whether it is possible to integrate current theoretical debates and advances in archaeology into museum displays.

The project Act of the Scribe (Academy of Finland) organises a workshop for scholars discussing various aspects of scribal work and how these relate to language use and language change in Graeco-Roman Antiquity. Currently, we see a growing interest on scribal practices and their role in language change, and an on-going tradition of (socio)linguistic studies has been established in the field of Classical languages. However, some fields of study are still under-represented and hinder the ability to form a comprehensive general picture of the linguistic situation at hand; for example, studying the multilingual situation in especially Egypt from the Ptolemaic to the Byzantine times continues to be challenging due to a gap between the disciplines of Greek and Latin on the one hand, and Demotic and Coptic research on the other. One of the aims of this workshop is to promote dialogue between the various written languages in Antiquity to be able to enhance the picture of ancient scribal practices. The general focus of the workshop lies in studying the interface between scribal work, including its technical properties, and language use.

Μια έκθεση που αναδεικνύει ότι… «η Μουσική είναι η ‘ηχητική απόδειξη της κοινής καταγωγής των Ευρωπαϊκών πολιτισμών». Η μουσική μπορεί ν’ αποκαλύψει κάποια δεδομένα για αρχαίους πολιτισμούς, αφού πολύ πριν ανακαλύψουμε την κοινή μας ταυτότητα στην Ευρώπη, η μουσική είχε ήδη δημιουργήσει ένα δίκτυο σχέσεων και σημείων επαφής ανάμεσά μας.

Η έκθεση, η οποία περιλαμβάνει πολυμέσα και διαδραστικές εγκαταστάσεις με τη χρήση τρισδιάστατης τεχνολογίας, επιτρέπει στον επισκέπτη να θαυμάσει και να βιώσει το θαυμαστό κόσμο των αρχαίων μουσικών οργάνων και το απίθανο ταξίδι μέσω χρόνου και τόπου που ξεκινά από τις καταβολές της Ευρωπαϊκής μουσικής παράδοσης. Η έκθεση στο πλαίσιο της περιοδείας της στην Ευρώπη, αυτό το καλοκαίρι κάνει σταθμό στην Πάφο. Αιτία έμπνευσης της έκθεσης στην Κύπρο τα μωσαϊκά που απεικονίζονται εδώ που αναπαριστούν Ρωμαϊκές μουσικές σκηνές.

Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση καθώς και μουσική εκδήλωση με συνθέσεις του Μάνου Χατζιδάκι

Επιμέλεια: Ευρωπαικό Πρόγραμμα Αρχαιολογίας της Μουσικής, Ινστιτούτο Κύπρου. Με τη συνεργασία του Τμήματος Αρχαιοτήτων

Είσοδος ελεύθερη